Witamina D na zimę

Zima to idealny czas, aby pomyśleć o Witaminie D. Specjaliści z CM Medyceusz zalecają sięganie po nią w okresie od października do marca. Mówi się, że osoby w podeszłym wieku powinny przyjmować ją przez okrągły rok. Co sprawia, że Witamina D, a w zasadzie D₃,jest tak ważna dla naszego zdrowia? Jakie ma zalety? Dlaczego warto ją przyjmować?

Co ma słońce do witaminy?

Ano – jak się okazuje - ma. Otóż witamina D powstaje w ludzkiej skórze pod wpływem promieni słonecznych. Po co ją dostarczać więc z zewnątrz? Z powodu geografii. Jak wyjaśniają specjaliści: w Polsce, do syntezy tej witaminy w skórze, między kwietniem a wrześniem wystarczy przebywać dziennie kwadrans na słońcu między godzinami 10 a 15 oraz wydobyć na słońce 18 procent skóry – czyli na przykład mieć na sobie koszulkę z krótkim rękawem. Ale co z pozostałymi 6 miesiącami? No właśnie. Wtedy w naszej szerokości geograficznej nie damy rady jej „wyprodukować” w odpowiedniej ilości, bo nie dość, że słońca jest za mało, to do tego, z powodu zimna, nosimy dokładnie zakrywające ciało swetry, kurtki, kożuchy. I wprawdzie witaminę D znajdziemy także w mięsie, rybach czy jajach to jest jej tam za mało. Toteż lekarze w sezonie jesienno – zimowym zalecają jej suplementację.  Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności , czyli działająca w Parmie, niezależna europejska agencja zajmująca się m.in. zagrożeniami związanymi z żywnością zaleca wręcz wszystkim dorosłym  przyjmowanie 2000 j.m. witaminy D dziennie.

Kto powinien przyjmować witaminę D₃

• Osoby prowadzące siedzący tryb życia
• Osoby rzadko przebywające na słońcu
• Osoby stosujące kremy z przeciwsłonecznymi filtrami UV (filtr UV 15 blokuje wytwarzanie witaminy D₃ w 99 procentach)
• Osoby po 65 roku życia, ze względu na mniejszą zdolność skóry do „produkcji” witaminy
• Dzieci powyżej 6 roku życia, kobiety w ciąży, kobiety karmiące i kobiety planujące zajść w ciążę powinny dostarczać dawkę 2000 j.m. Witaminy D₃ na dobę

Gdy brakuje witaminy

Niedobory witaminy D są - na podstawie badań - wiązane przez specjalistów z rozwojem cukrzycy – zarówno typu 1 jak i typu 2. Dotyczy to zwłaszcza osób, które niezbyt często przebywają na słońcu, mieszkają w krajach położonych z dala od równika (m.in. Polsce), nie uzupełniają diety w witaminę D.

Ponadto coraz częściej mówi się o wpływie braku tej witaminy w organizmie na rozwój raka prostaty czy raka sutka, a nawet na stwardnienie rozsiane. Brak witaminy D₃ zwiększa także ryzyko urazów po upadkach – zwłaszcza osób w podeszłym wieku. Witamina D odpowiada bowiem za siłę mięśni, bierze udział w fizjologii ich skurczu, wpływa więc także na stabilizację postawy ciała seniorów.

Odpowiednia ilość witaminy D zmniejsza ryzyko powstawania krzywicy, osteoporozy i osteopenii (choroby prowadzącej do zmniejszenia się gęstości mineralnej kości, a w efekcie zniekształceń układu kostnego).

Jak przyjmować witaminę D₃?

Ponieważ ta grupa witamin rozpuszcza się w tłuszczach, zaleca się jej przyjmowanie podczas posiłku zawierającego tłuste dania lub przyjęcie w formie kapsułki olejowej – bardzo łatwo dostępnej na rynku.

W jakich ilościach przyjmować witaminę D

Dobrze jest to konsultować z lekarzem. Jednak zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego osoby zdrowe mogą przyjmować:

• Noworodki i niemowlęta (0-12 miesięcy), dawka 400 IU[1]/dobę do 6 miesiąca życia. Od 6 miesiąca do 12 miesiąca życia dawka 400-600 IU/dobę zależnie ilości witaminy D w diecie.
• Dzieci i młodzież (1-18 lat), dawka 600-1000 IU/dobę miedzy wrześniem a kwietniem (przez cały rok w tej dawce jeśli w pozostałych miesiącach nie jest zapewniona synteza skórna – dziecko nie wychodzi z domu lub jego skóra musi być zakryta lub pokryta filtrami UV)
• Dorośli dawka 800-2000 IU/dobę miedzy wrześniem a kwietniem przez cały rok w tej dawce jeśli w pozostałych miesiącach nie jest zapewniona synteza skórna – osoby te nie wychodzą z domu lub jego skóra musi być zakryta lub pokryta filtrami UV.
• Seniorzy (65+ lat) dawka 800-2000 IU/dobę, przez cały rok.

[1] od ang. international unit czyli jednostka międzynarodowa jednostka aktywności substancji biologicznie czynnych