Nie lekceważ Zespołu Jelita Drażliwego
Ból brzucha w ciągu dnia, wzdęcia, zaparcia, biegunki oraz wiele innych objawów w obrębie przewodu pokarmowego – to wszystko razem i z osobna może być oznaką Zespołu Jelita Drażliwego, choroby, o której jeszcze kilkanaście lat temu mało kto słyszał, a która od tamtej pory „zrobiła wielką karierę” i trafiła do telewizyjnych reklam. Czym jest, jak się leczy i dlaczego nie wolno lekceważyć Zespół Jelita Drażliwego - podpowiadają lekarze z Centrów Medycznych Medyceusz.
ZDJ jest wciąż o tyle tajemniczą chorobą, że nie sposób określić jej jednoznacznej przyczyny. W dodatku na jej objawy i rozwój mogą wpływać tak niespecyficzne i (pozornie) niezwiązane z przewodem pokarmowym czynniki, jak na przykład aktualny stan psychiczny pacjenta czy życie w nieustannym stresie. Diagnostyki nie ułatwia też bardzo szerokie spektrum objawów ZDJ.
Jest to przewlekła choroba jelit. Specjaliści – w oparciu o dominujące objawy - wyróżniają jej cztery główne grupy:
- Z dominującymi zaparciami
- Z dominującą biegunką
- Ze zmiennym rytmem wypróżnień
- Postać niespecyficzną.
Co tu dużo kryć, jest to choroba niezwykle uciążliwa. Charakteryzujące ją biegunki bardzo często nie pozwalają funkcjonować normalnie w pracy, a dalsze podróże – na przykład na wakacje - wręcz uniemożliwiają. Wzdęcia w ciągu dnia potrafią zwiększyć o dobre kilka centymetrów obwód brzucha. Bóle bywają ostre, a co gorsza nawracają. Krótko mówiąc życie z Zespołem Jelita Drażliwego jest naprawdę nie do pozazdroszczenia.
- Dlatego tak ważne jest, aby nie leczyć się na własną rękę i przy powtarzających się objawach w obrębie przewodu pokarmowego udać się do lekarza – mówi dr Agata Błońska z Centrów Medycznych Medyceusz. – W dodatku etiopatogeneza choroby wymaga dokładnego wywiadu lekarskiego i ścisłej współpracy z pacjentem.
Dlaczego to takie ważne? Ponieważ im dokładniejszy opis objawów, tym łatwiejszy dobór badań diagnostycznych, które pomogą w rozpoznaniu choroby i rozpoczęciu leczenia farmakologicznego. W tym miejscu warto powtórzyć, że kolosalny wpływ na przebieg ZJD ma stan psychiczny pacjenta. Jak się okazuje, a wyniki najnowszych badań naukowych to potwierdzają, że układy nerwowy oraz pokarmowy są ze sobą ściśle powiązane, że wpływają na siebie wzajemnie o wiele silniej, niż wcześniej przypuszczaliśmy. Stąd nasilające się objawy ZDJ w stanach nerwowych, podczas stresowych sytuacji (np. podróż, egzaminy etc.), w trakcie epizodów depresyjnych. Co więcej: badania potwierdzają, że ponad połowa przypadków ZDJ ma korelację z różnymi formami obniżenia nastroju, a pacjenci równolegle leczą się psychiatrycznie. Dlatego właśnie zdecydowana większość osób, u których stwierdza się tę chorobę, słyszy od lekarza nietypowe – jak na objawy - zalecenie: mniej stresu, więcej wypoczynku i relaksu. Wielu ta porada może dziwić, a jak się okazuje, właśnie nią powinno się wziąć do serca.
Jak radzą specjaliści, przy powtarzających się i przedłużających objawach, trzeba udać się do lekarza i rozpocząć proces leczenia, zwłaszcza, że wsparcie farmakologiczne jest obecnie na tyle szerokie i skuteczne, że wiele osób z ZDJ prowadzi normalne, regularne życie. A przy okazji, proces diagnostyczny wykluczy inne, groźne choroby przewodu pokarmowego.
