Pachymetria to proste, szybkie i bezbolesne badanie rogówki – przezroczystej warstwy tkanki, która pokrywa przednią część oka. Jej grubość pozwala ocenić ryzyko wystąpienia jaskry, choroby oczu, która może powodować utratę wzroku i ślepotę. Jaskra jest bardziej prawdopodobna u osób z cienką rogówką. Okulista wykorzystuje badanie pachymetryczne do pomiaru grubości rogówki w celu określenia ryzyka jaskry u pacjenta.
Okuliści stosują szereg różnych rodzajów badań oczu w celu diagnozowania problemów ze wzrokiem, takich jak jaskra. Najczęstszym rodzajem testu oka na jaskrę jest pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP), czyli wartości ciśnienia wewnątrz oka. Zbyt wysokie ciśnienie płynu w oku uszkadza nerw wzrokowy, który przekazuje informacje o obrazach uchwyconych przez oko do mózgu.
Jaki jest związek grubości rogówki z ryzykiem jaskry?
Różna grubość rogówki może być przyczyną niewłaściwej interpretacji odczytu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Pacjenci z cienką rogówką często wykazują sztucznie niskie ciśnienie wewnątrzgałkowe, co oznacza, że rośnie u nich ryzyko rozwoju niewykrytej jaskry. Bez szybkiego wykrycia i leczenia pacjenci ci są bardziej narażeni na utratę wzroku związaną z jaskrą. Z kolei osoby z grubą rogówką mogą mieć sztucznie zawyżone odczyty ciśnienia w oku, co naraża ich na ryzyko niepotrzebnego leczenia.
Średnia grubość rogówki wynosi od 540 do 560 mikrometrów. Rogówkę o grubości ponad 560 mikrometrów uważa się za grubą, a bardzo grube rogówki można znaleźć w zakresie powyżej 600 mikrometrów. Badania potwierdziły, że grubość rogówki może różnić się w zależności od rasy. Wyniki wskazują, że cieńsze rogówki (poniżej 540 mikrometrów) są powszechne w populacji afrykańsko-karaibskiej. W przypadku cienkich rogówek istnieje większe ryzyko błędnej diagnozy z powodu niedoszacowania ciśnienia wewnątrzgałkowego – ciśnienia płynu w oku. I odwrotnie, może wystąpić przeszacowanie ciśnienia wewnątrzgałkowego, gdy rogówki są bardzo grube.
Co daje badanie pachymetryczne?
Test pachymetryczny daje lekarzowi okuliście możliwość lepszego zrozumienia wyniku odczytu ciśnienia wewnątrzgałkowe pacjenta i pomaga specjalistom w opracowaniu planu leczenia.
Do wykonania badania pachymetrycznego okulista używa specjalnego ręcznego urządzenia zwanego pachymetrem. Okulista dotyka czubkiem pachymetru rogówki pacjenta, a pachymetr natychmiast mierzy grubość przezroczystej tkanki pokrywającej przednią część oka. Pachymetria podaje grubość rogówki w mikrometrach (µm).
Oprócz określenia ryzyka jaskry u pacjenta lekarze okuliści stosują również testy pachymetryczne do innych celów. Bezbolesny test jest pomocny w określeniu grubości rogówki pacjenta przed operacją refrakcyjną oka, w której lekarz usuwa cienką warstwę rogówki w celu poprawy ostrości wzroku pacjenta. Okuliści stosują również pachymetrię do oceny rogówki dawcy do przeszczepu oraz do oceny wyników takich operacji. Specjaliści zajmujący się okulistyką wykorzystują test również do wykrywania innych problemów z oczami, takich jak suchość oka, powikłania związane z używaniem soczewek kontaktowych, a nawet cukrzyca.
Jak przebiega badanie pachymetryczne?
Istnieje wiele różnych sposobów wykonania badania pachymetrycznego, w zależności od tego, czy wykonuje się je przy użyciu mniejszych ręcznych sond ultradźwiękowych po większe urządzenia skanujące. Przed badaniem za pomocą urządzeń przenośnych lekarz często znieczula oko przed przeprowadzeniem badania. Na większych maszynach stacjonarnych pacjenci opierają brodę na specjalnej podpórce przed urządzeniem, a grubość rogówki mierzona jest za pomocą wiązki laserowej.
